Nasza rozmowa, a w zasadzie monolog klientki wyglądał mniej więcej tak

– Panie Aleksandrze, potrzebuję schudnąć 8 kg, ale nie lubię ćwiczyć, nie potrafię gotować, lubię czasem zjeść coś smażonego, oczywiście w restauracji czy barze, bo nie potrafię gotować. Aha, i nie chcę jeść 5 posiłków dziennie, 4 mogą być. Jest Pan w stanie mi pomóc?

Ja na to – Oczywiście, ale to potrwa.

Pani G. – Nie spieszy mi się, chce po prostu schudnąć 8 kg. Raz na zawsze.

Tak rozpoczęła się nasza współpraca; oczywiście zakończona sukcesem. Trwała niecały rok, jakoś 10-11 miesięcy. Można pomyśleć, hm trochę długo… Tylko co to jest 10-11 miesięcy w kontekście schudnięcia raz na zawsze i nauczenia się jedzenia? A musimy pamiętać o całej palecie złych nawyków, które ta Pani posiadała. Zaletę miała tylko jedną - cierpliwość

Cierpliwość jest najważniejszym sojusznikiem podczas odchudzania, przecież nadprogramowe kilogramy zbierały się przez dłuższy czas, a nie dopadły nas z dnia na dzień.

W wypadku tej konkretnej osoby, cierpliwość miała dość osobliwy obraz.

Pani G. (dla uproszczenia) szczuplała w skali miesiąca 0,8 kg… dokładnie tak, 80 dekagramów na miesiąc. Po prostu na tyle było ją stać w kontekście jej złych nawyków. Ale, co najważniejsze, była systematyczna w swoim odchudzaniu. Co miesiąc, bez wymówek typu święta, wakacje, urodziny, na wadze ubywało te mityczne 0,8 kg. I tak przez niecały rok schudła upragnione 8 kg. Była cierpliwa i systematyczna. I mega szczęśliwa, bo dopięła swego bez wielkich wyrzeczeń.

Jaki był plan działania?

1 – plan na posiłki - jedzenie 4 posiłków dziennie co 4 godziny

2 – plan co jeść - ułożyłem dla Pani G. dietę na 4 proste posiłki dziennie, bez gotowania obiadów (ponieważ nie potrafiła gotować). Zamiast obiadów w diecie przygotowałem – sałatki obiadowe (czyli takie konkretniejsze sałatki z ryżem, makaronem lub kaszą)

3 – plan na smażenie połączony z wysiłkiem fizycznym – Pani G. lubiła czasem zjeść coś smażonego w restauracji obok swojego mieszkania i nie lubiła się ruszać.

Ustaliliśmy wspólnie. 2 razy w tygodniu może zjeść w tej restauracji coś smażonego, ale tylko wtedy kiedy jadąc autobusem do pracy wysiądzie jeden przystanek wcześniej i pozostały kawałek drogi przejdzie na piechotę i wracając z pracy zrobi tak samo. Tylko w taki dzień może zjeść coś w restauracji i te 2 dni w tygodniu nie mogą być jeden po drugim. Musi być co najmniej 1 dzień przerwy. W chodzeniu na piechotkę nie musiała się ograniczać, mogła to robić nawet codziennie, szaleństwo.

Pani G. zastosowała się do planu, który był bardzo prosty. Była cierpliwa, osiągnęła wymarzoną wagę i co ważne potrafiła ją bez problemu utrzymać.

Wszystko dzięki cierpliwości, dlatego nie spieszcie się podczas odchudzania. Pośpiech to najgorszy doradca, kieruje nas w stronę restrykcyjnych diet, które kończą się efektem jo-jo.